براساس آمارهای جدید دولت، شماری از ساکنان هنگ کنک به همراه یک پنجم جمعیت به زیر خط فقر سقوط کرده اند، در حالی که رشد اقتصادی وجود دارد.
تعداد افرادی که زیر خط فقر زندگی می کنند تا سال 2016 به 1.35 میلیون نفر رشد کرد و حدود 20 درصد از جمعیت شهر را تشکیل داد. این تعداد بیشترین تعداد فقیر از سال 2009 است، سالی که دولت شروع به ارائه آمار کرد.
علی رغم ثروت فراوان، هنگ کنگ یک جامعه عمیقا نابرابر است. بازار مسکن این شهر، غیرقابل تحمل ترین بازار مسکن جهان است و ساکنان فقیر در شرایط سخت تر زندگی می کنند. برخی حتی در «خانه تابوت» زندگی می کنند، ردیفی از جعبه های چوبی چپانده شده در آپارتمان های کوچک.
با اینکه سال گذشته دولت سطح فقر را افزایش داد، اما تعداد فقیران هم بیشتر شده است. برای خانوار تک نفره در هنگ کنگ 4 هزار دلار (388 پوند) نیاز است؛ 9000 دلار برای (873 پوند) برای یک خانواده دو نفره و 15000 هزار دلار (1455 پوند) برای یک خانواده سه نفره.
در فقیرترین منطقه شهر، «شام شویی پو» که تعداد زیادی از مهاجران و اقلیت های قومی ساکن هستند، نرخ فقر افزایش یافته و به یک چهارم جمعیت رسیده است.
نرخ فقر برای افراد بالای 65 سال، حدود 32 درصد است که مقامات هنگ کنگ این افزایش فقر در جمعیت پیر را محکوم کرده اند.
گروه های اجتماعی به دلیل فقدان اقدامات لازم برای کاهش فقر از دولت انتقاد کرده اند و خواستار افزایش پرداخت های رفاهی شده اند.
سخنگوی انجمن جامعه شناسی، یک سازمان غیردولتی که با فقرا کار می کند، می گوید: رشد اقتصادی نمی تواند به سهم گروه های پایه در دستاوردهای اقتصادی کمک کند. با توجه به فقر وحشتناک، مقابله دولت با فقر از قدرت، دقت و شدت برخودار نیست.
این گروه از دولت خواسته است که قوانینی درمورد مبارزه با تبعیض سنی و افزایش برنامه های رفاه برای سالمندان تصویب کند. حداقل دستمزد در این شهر 3.35 پوند در ساعت است که آن هم هر دوسال یکبار بررسی می شود.
در حالی که دولت در سال های اخیر مبلغی حدود 10.7 میلیارد پوند هزینه کرده است، اما تعداد فقرا در هنگ کنگ رو به افزایش است. به گزارش بانک جهانی، سرانه تولید ناخالص داخلی در هنگ کنگ بالاتر از هر کشور و سرزمینی قرار دارد و بیش از انگلستان، آلمان و ژاپن است.
ثروت بیشتر در بازار املاک و مستغلات مشهود است. تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد که قیمت برای فضاهای پارکینگ در برخی از مناطق هنگ کنگ سریعتر از آپارتمان ها افزایش می یابد.
در نمونه ای از سه مجتمع مسکونی، قیمت بلیت پارکینگ به طور متوسط در شش سال گذشته، 167 درصد افزایش یافته، در حالی که قیمت آپارتمان 52 درصد رشد داشته است.
آلن جین، تحلیلگر Mizuho Securities Asia می گوید: اساسا آنچه در بخش پارکینگ اتفاق می افتد، همان مساله ای است که در بازار مسکن رخ می دهد. کمبود عرضه دلیل اصلی قیمت های نجومی است.
