شرکت‌های دارویی برای حیات خود به شراکت نیاز دارند
شرکت‌های بسیاری در زمینه داروهای ایمن‌درمانی فعالیت می‌کنند. گزارشگر اکونومیست معتقد است این شرکت‌ها برای ادامه حیات خود به خاطر شرایط بازار چاره‌ای ندارند جز اینکه به صورت شراکتی با یکدیگر همکاری کنند.
شرکت‌های داروییِ مدرن یا زنده می‌مانند یا می‌میرند؛ اما مرگ و زندگی آنها به یک امر بستگی دارد: دارویی که تولید می‌کنند و کارنامه‌ای که در این زمینه برای خود راه می‌اندازند. هر بار که داروی آنها کهنه و منسوخ می‌شود باید به فکر ابداعی جدید باشند تا بتوانند دوباره کسب درآمد کنند یا باید موادی را از بیرون خریداری کنند. اما هردو راهکاری که پیش روی آنها قرار دارد فوق‌العاده گران و پرهزینه است. به همین خاطر است که شرکتِ نامی و موفق آستارازنکا در عرض یک روز 15 درصد از ارزش خود را در بازار از دست داد. خبرهایی که در مورد این شرکت در ماه آگوست منتشر شد نشان می‌دهد این شرکت دارویی در عرض یک هفته 10میلیارد پوند معادل 13.2میلیارد دلار از دست داد. البته سهام این شرکت بعداً بهبود پیدا کرد اما ضرری که متحمل شد به قدری گزاف است که به این راحتی جبران نمی‌شود و به همین خاطر تیتر اکثر رسانه‌ها شد.
اما مشکلی که این شرکتِ معروف با آن مواجه شد دقیقاً چه بود؟ این شرکت قصد داشت داروی ضد سرطانِ ریه تولید کند. این دارو ایمفینزی نام دارد که در حقیقت نوعی داروی آزمایشی برای ایمن‌درمانی به شمار می‌آید. بریستول مایر نیز از شرکت سوئیسی داروی مشابه تولید کرده‌است. کمی بعدتر گزارشی منتشر شد که ثابت می‌کرد دارویی که آستارازنکا معرفی کرده نسبت به داروهایی که در بازار وجود دارد تغییر خاصی نکرده و در نتیجه بهبود چندانی نیز حاصل نمی‌کند. در واقع اتفاق بدی نیفتاده‌بود، بلکه تنها همان داروهای سابق با نامی دیگر دوباره روانه بازار شده‌بود و به این ترتیب به شهرت و اعتبار این شرکت آسیب رساند. مشابه این اتفاق در سال گذشته نیز برای شرکت بی‌ام‌اس رخ داد که به خاطر مسئله مشابه 16درصد از ارزش خود را در بازار از دست داد.
وقتی چنین داروهایی در بازار زیاد می‌شود یعنی بازار کاملاً شلوغ شده‌است. در چنین شرایطی، شرکت‌هایی که دیرتر وارد بازار شده‌اند نظیر آستارازنکا یا ایمفینزی با سختی‌ها و مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند. از طرف دیگر، شرایط نشان می‌دهد هر روز باید بیشتر از روز گذشته شاهد چنین اتفاقاتی برای شرکت‌های مختلفِ دارویی باشیم. شرکت‌ها مجبور می‌شوند با یکدیگر ادغام شوند تا هزینه‌های تولید داروهای جدید را کاهش بدهند و ابداعات موثرتری در این بازار داشته‌باشند. به‌علاوه آنها برای اینکه درآمد داشته‌باشند، چاره‌ای ندارند جز اینکه با یکدیگر همکاری کنند.
مشارکت برای زنده ماندن
به همین خاطر است که بسیاری از شرکت‌های رقیب با یکدیگر همکاری می‌کنند. یعنی بسیاری از شرکت‌ها که سال‌ها رقیب یکدیگر بودند اکنون تصمیم گرفته‌اند برای بهبود کیفیت و همچنین بهبود وضعیت خود در بازار، با یکدیگر مشارکت و همکاری کنند. آنها در این همکاری‌ها، گاهی حق تولید یک دارو را از یکدیگر خریداری می‌کنند یا کارهایی مشابه این انجام می‌دهند. گاهی این شرکت‌ها برای انجام مطالعات برای ساخت داروی جدید با یکدیگر همکاری می‌کنند و از این طریق هزینه‌های مطالعاتی را کاهش می‌دهند. مثال‌های بی‌شماری در این زمینه وجود دارد.
به این ترتیب، اهالی صنعت دارو قانع شده‌اند که برای فعالیت در عرصه ایمن‌درمانی، چاره‌ای جز همکاری نیست. به‌ویژه اینکه مطالعات در زمینه ایمن‌درمانی به آزمایشگاه‌های فوق‌العاده پیشرفته و گران نیاز دارد، وقتی شرکت‌ها با یکدیگر همکاری کنند، می‌توانند هزینه‌ها را در این زمینه کاهش بدهند. اگر این همکاری‌ها ثمر بدهد، حاصل کار، پیشرفت صنعت دارویی خواهد بود. به این ترتیب صنایع دارویی یا می‌میرند یا زنده می‌مانند، اما مرگ یا زندگی آنها در گرو همین مشارکت و همکاری‌هاست. آنها می‌توانند به کمک یکدیگر میزان بهره‌وری خود را از افزایش بدهند و تولید داروییِ بهتر یا موثرتری داشته‌باشند. به هر صورت شرایط پیچیده‌ای برای صنعت دارویی پیش آمده که شرکت‌ها ناگزیر هستند خودشان را با آن وفق بدهند. این مشارکت‌ها ارزشش را دارد.
